voor de gelegenheid schept 

de dichter het zand in

zijn schoenen, stort zich

sprak vroeger wel daarna

niet meer, verbonzaaid aan de andere

kant van het leven aan het werk, het

doen, de groepsdruk, o

o, niet de groepsdruk

het verleden, het onbe-

schreven blad voor als je

het niet zeker weet, van

iemand zand in je mond,

je ogen, dan heeft hij

een eigen leven